El arabasından barakada yaşam mücadelesi
Mersin'in Mut ilçesinde kan yetmezliği, şeker ve astım hastalığı yüzünden çalışamaz hale gelen Ahmet Yıldırım, kirada oturduğu evden de çıkarılınca zihinsel engelli eşi ile sokakta yaşam mücadelesi vermeye başladı.
Meydan Mahallesi'nde ücretsiz oturduğu evi sahibi müteahhide verince çıkmak zorunda kalan Ahmet Yıldırım (52), zihinsel engelli eşi Durdane Yıldırım (51) ile 10 gündür sokakta yaşıyor. Kan yetmezliği, şeker ve astım hastalığı nedeniyle çalışamaz halde olduğunu söyleyen Ahmet Yıldırım, Meydan Camii yanındaki sokak kenarına eşyalarını koyarak kapalı el arabasında kalıyor. İçerisine bir kişinin zor sığdığı 2 tekerlekli el arabasında yaşam mücadelesi veren Yıldırım çifti yetkililerin kendilerine yardım eli uzatmasını bekliyor.
3 yıldır hayırsever bir vatandaşın evinde kira vermeden oturduğunu, evin müteahhide verilmesiyle çıkmak zorunda kaldığını ve sokakta yaşamaya başladıklarını anlatan Yıldırım, "Kiralık ev arıyorum. Eşimin akli dengesi yerinde olmadığı için kimse bize ev vermiyor. Mecburen evimdeki eşyalarımı bir caminin yanındaki sokağa taşıdım. Eşim ve ben aylık 766 lira maaş alıyoruz. Kiraya ev verseler kiramızı öder zor da olsa geçinmeye çalışırız. Şu an eşyalarım sokak ortasında. Küçük bir el arabasında eşimle beraber akşamları yatıyoruz. Eşimse sabah erken gider akşamlara kadar yürüyerek gezer. Akşam olunca eve gelir kendini bilmez. Kış ayı basıp soğuklar başladığı zaman mangalımız var ona kömür döküp yakıp ısınacağız. Yağmur yağarsa da eşyalarım hep ıslanacak ne yapacağımızı şaşırdık" dedi.
Yardım için bütün yollara başvurduğunu ancak hiçbir sonuç alamadığını ifade eden Yıldırım, çok çaresiz olduklarını söyledi.
Dışarıda can güvenliğinin bulunmadığını belirten Yılmaz, "Akşamları dışarısı çok soğuk. Gidecek bir yerimiz yok. Can güvenliğimiz yok. Buranın kapısı yok, bacası yok. Çok üşüdüğümüzde mangalı yakıp ısınıyor sonra battaniyemize sarılıp yatıyoruz. Yetkililerden yardım istiyoruz. Büyük iş adamlarından yardım istiyorum. Ne olursa olsun bana yardım etsinler. Ben çok çaresizim. Hiçbir ihtiyacımızı göremiyoruz. Ne lavabo, ne de yıkanma ihtiyacımızı giderebiliyoruz. Zaten hiçbir şeyimiz kalmadı, her şeyimiz mahvoldu" şeklinde konuştu.
Hayatı boyunca hep bir çocuklarının olmasını isteyen Yılmaz, "Allah’ımdan bir çocuğum olsa derdim. Bici bici çocuğum diye sevmek isterdim ama olmadı. Yapacak bir şey yok, Allah’ım öyle takdir etmiş" dedi.
Hasan Çetin