Malum seçim sürecine beklenilmedik bir biçimde girdik. Bu ani geliş tabi ki gençlerde de şaşkınlık yarattı. Hemen her derste mutlaka ortalama beş dakika bir seçim öncesi değerlendirme yapıyoruz. Yetmiyor kantinler, koridorlar, cafeler hiç olmadı sesli mesajlar heyecanlı hararetli sohbetli falan.. Peki bu gençler neye göre oy veriyor? Önce kendi gözlemlerimi ardından da başta TÜİK olmak üzere çeşitli araştırmaları aktarayım. Öncelikle gençlerin gözü açılmış yani eskisi gibi aileden gelen fanatikliği sürdürme eğiliminde değiller. Bu farkındalıkları kuşkusuz kendileri için önemli bir avantaj. Bunu söylediğimde bir kaç kişi ama burası İzmir dedi. Burası İzmir ama öğrencilerim İzmir’li değil ama İzmir’in demokratik havasından etkilenip demokratik ve rasyonel davranma eğilimleri artmış bilemem. Aslında bundan iyi bir araştırma konusu da olabilir. Yani okudukları ortamın oy verme davranışlarına etkileri.. Psikoloji ve Pdr’deki öğrencilerime duyurulur! Özgürlük hiç kuşkusuz gençler için önemli bir kriter olmakla birlikte ekonomik refleksleri de yüksek ama hangisi daha ağır basıyor derseniz öncelikle henüz ekonomik sirkülasyonun içine girmedikleri için özgürlük ve demokrasi nüveleri ağır basıyor. Genç işsizliğinin %20’lere de ulaştığını göz önünde bulundurursak AKP’nin gençler bazındaki tercihi ülkenin genel oy dağılımına göre kuşkusuz düşük kalıyor. Yine yapılan araştırmalar bunları doğrular nitelikte yani eğitim seviyesi yükseldikçe gençlerdeki muhafazakar eğilimler azalıyor. Zaten bunun en yakın örneğini 16 Nisan referandumunda gördük; Yükseköğretim mezunlarının %61’i “Hayır” derken, “Evet” %39’da kalmış. Yine Ipsos’un araştırmasına göre lise mezunlarının yüzde 58’i “hayır”, yüzde 42’si “evet” ilkokul mezunu ve eğitimsiz seçmen arasında ise “evet” oyu yüzde 70’lere kadar ulaşıyor. İlginç bir bulgu daha Frederick Fray 1958 o zamanki Boğaziçi öğrencilerinde yaptığı değerler araştırmasında yüzde 76 oranında ‘kolektivite’ değerlerinin ön plana çıktığını görürken bugün bireyselcilik gençler arasında daha yaygın. Kuşkusuz bunda 1980 sonraki neoliberal politikaların bireyselleşme üzerine yankıları elbetteki vardır. Bir önemli benim gözlemim de gençlerin saçma sapan şeyler üstünden ayrışma eğilimi geçmiş yıllara göre çok düşük hatta sosyal medyamda defalarca minik etekli bir kız öğrencimle türbanlı öğrencilerimin defalarca yan yana can cana fotoğraflarına bizzat şahidim. Bu konuda iddialıyım ki ebeveynlerine göre çok daha gözü açıklar. Uzun lafın kısası özellikle üniversite gençlerinin oy farkındalığı yüksek, heyecanları yerinde, akılları başlarında istedikleri ise Dünya ekonomisinde sözü geçen, prestiji olan bir, kimlikler üzerinden ayrışmamış, daha adil ve demokrat Türkiye. Tam 4.5 milyon gencin bu seçimler de oy kullanacağını göz önünde bulundurursak bütün politikacıların herşeyden önce gençlerin taleplerini göz önünde bulundurmaları kendileri için çok hayırlı olur diye düşünüyorum.
YORUMLAR