Eylül ayında düzenlenen BM İklim Zirvesi öncesinde dünya genelinde seferber olan milyonlarca genç dünya liderlerine “Bizi hayal kırıklığına uğratıyorsunuz” diye seslendi. 

Bunda da haklıydılar.

Küresel emisyon artıyor. Sıcaklık yükseliyor. Bu durumun okyanuslar, ormanlar, iklim hareketleri, biyolojik çeşitlilik, gıda üretimi, su, istihdam ve nihai olarak da insan yaşamı üzerinde çok ciddi sonuçları oluyor ve bu sonuçların daha da kötüleşmesi bekleniyor.

Bilimsel veriler reddedilemez. Ancak, birçok yerde, insanların iklim krizini yansıtan çizelgelere ve grafiklere bakmaları bile yeterli oluyor. Sadece camdan dışarı bakmaları bile yeterli aslında.

İklim kaosu Kaliforniya’dan Karayipler’e, Afrika’dan Kuzey Kutbu’na ve ötesine kadar gerçek zamanlı olarak karşımıza çıkıyor. Bu sorunun ortaya çıkmasına en az katkıyı yapanlar ise en fazla zararı görüyor.

Bunu, hortumların vurduğu Mozambik’te, kasırganın harabeye çevirdiği Bahamalar’da ve deniz seviyesinin yükseldiği Güney Pasifik’te gözlerimle gördüm.

İklim Zirvesi çağrımı, Paris İklim Anlaşması ile 2020 yılında ulaşılması öngörülen hedeflere gidilecek doğru yolun belirlenmesi için yaptım. Birçok ülkeden ve sektörden lider de bu konuda adımlarını hızlandırdı.

Dünyamızın iklim afetinin önlenmesi için umutsuzca beklediği adımların atılması için sadece hükümetler ve gençleri değil, iş dünyasını, şehirleri, yatırımcıları ve sivil toplumu kapsayacak şekilde geniş bir koalisyon oluşturuldu.

Her ne kadar büyük miktarda emisyon üreten ülkelerin tamamı olmasa da 70’ten fazla ülke 2050 yılına kadar sıfır karbon salınımı hedefine ulaşacağı taahhüdünde bulundu.

En az 70 ülke 2020 yılına kadar ulusal planlarını Paris Anlaşması’na göre güncelleyeceğini açıkladı.

Küçük Ada Devletleri topluluğu, 2030 yılına kadar karbon nötrlüğünü sağlayacakları ve yenilenebilir enerjiye geçeceklerini taahhüt etti.

Pakistan’dan Guatemala’ya, Kolombiya’dan Nijerya’ya, Yeni Zelanda’dan Barbados’a kadar birçok ülke 11 milyardan fazla ağaç ekeceği sözü verdi.

Özel sektör temsilcisi 100’ün üzerinde lider yeşil ekonomiye geçiş çalışmalarını hızlandıracakları taahhüdünde bulundu.

Bünyesinde 2 trilyon ABD Dolarını yöneten dünyanın en büyük yatırım grubu, 2050 yılına kadar portföy yatırımlarını karbon nötr yatırımlara yönlendireceğini taahhüt etti.

Daha önce de dünyanın yatırım kapitalinin yaklaşık yarısını temsil eden (34 trilyon ABD Doları) varlık yöneticileri küresel liderlerden makul bir karbon fiyatlandırması belirlemelerini, fosil yakıtlara sübvansiyonun sona erdirilmesini ve kömür termik santrallerinin dünya genelinde kullanımının zaman içinde durdurulmasını istemişti.

Yapılanlar yetersiz

Uluslararası Kalkınma Finansı Kulübü (IDFC), 20 en az gelişmiş ülkede 2025 yılına kadar temiz enerji için 1 trilyon ABD Doları mali kaynak bulma sözü verdi. 

Dünya bankacılık sektörünün üçte biri faaliyetlerinin Paris Anlaşması ve Sürdürülebilir Kalkınma Amaçlarıyla paralel hale getireceğini açıkladı.

Zirvede ayrıca şehirlerin ve denizcilik gibi küresel sektörlerin emisyonların azaltılması için neler yapabileceği de ele alındı. Ormanların ve su kaynaklarının korunmasıyla ilgili girişimler de vurgulandı. 

Tüm bu adımlar çok önemli, ancak yeterli değil.

İlk başından itibaren Zirve dünyayı sarsmak ve daha geniş bir yelpazede harekete geçilmesini sağlamak için tasarlandı. Zirve ayrıca zor gerçeklerle yüzleşmeye de imkân tanıdı, kimin bu konularda ileride, kimin geride olduğunu gösterdi. Retçiler ve önde   gelen emisyon üreticilerinin saklanacağı yer kalmadı. 

Ülkelerinde daha fazlasını yapmaları için onları hep teşvik edeceğim ve dünya genelinde yeşil ekonomi çözümlerini öne çıkaracağım. 

Dünyamız için dünya ölçeğinde harekete geçilmesi gerekiyor. Bu, bir gecede sonuca ulaşılacak, krizin ortaya çıkmasının en büyük kaynağını teşkil edenlerin içinde yer almadan başarılabilecek bir konu değil.

Eğer dünyamız bir iklim felaketi ile karşı karşıya kalmak istemiyorsa, bilim insanlarının yaptığı çağrıya kulak vermekten daha fazlası yapılmalı, sera etkisi yapan gazların salınımı 2030 yılına kadar yüzde 45 azaltılmalı, 2050 yılına kadar karbon nötrlüğüne ulaşılmalı ve sıcaklık artışı yüzyıl sonuna kadar 1.5 derecede tutulmalı. Ancak bu şekilde dünyamızın geleceğini güvence altına alabiliriz.

Kömür bağımlılığı

Hâlâ birçok ülkenin kömür bağımlılığının devam ettiği görülüyor. Karbon fiyatlandırması çalışmalarında daha fazla ilerleme sağlamalı, 2020 yılından itibaren yeni kömür santralleri inşa etmemeli, kasırgaların, tropik hastalıkların ve çatışmaların artmasından başka bir şeye yaramayan ve sonu gelmeye başlayan fosil yakıt endüstrisine insanların zor şekilde kazandığı gelirlerden toplanan vergilerin aktarılmasına son verilmeli.

Aynı zamanda, gelişmiş ülkeler gelişmekte olan ülkelere iklim değişikliğine uyum ve etkilerinin azaltılması için yürütülecek çalışmalar için vermeyi taahhüt ettikleri 100 milyar ABD Doları kaynağı 2020 yılına kadar sağlamalıdır. 

Şili’nin başkenti Santiago’da Aralık ayında başlayacak BM İklim Konferansı ile birlikte ülkelerin, özel sektörün ve yerel makamların yaptığı taahhütlerin yerine getirildiğini takip edeceğim. BM bu girişimlerin hayata geçirilmesi için birlik olmuş bulunuyor. 

İklim değişikliği günümüzün ana konusudur.

Bilim, günümüzde izlenen yolun küresel sıcaklığın yüzyılın sonunda en az 3 derece artmasına neden olacağını gösteriyor. Ben olmayacağım, ancak benim torunlarım burada olacak.

Onların tek ve yegâne yuvalarının yıkımının suç ortağı olmayı reddediyorum.

Gençler ve BM’nin yanı sıra iş ve finans dünyası, hükümetler ve sivil toplum dahil bir çoğumuz seferber oluyor ve harekete geçiyoruz.

Ancak başarılı olabilmemiz için iklim eylemine daha fazla katılım gerekiyor. 

Önümüzde uzun bir yol var. Ancak, ilerleme başlamış bulunuyor.