Diyarbakırlı Osman (41) ile Mukaddes (36) Kayış çiftinin 3 çocuğundan en küçüğü olan Talha, doğduktan kısa bir süre sonra sık sık rahatsızlandı. Hastane hastane dolaşan aileyi doktorlar her defasında 'Çocuğunuz grip' denilerek evine gönderdi. Ancak iyileşmeyen ve durumu her defasında daha da kötüye giden Talha'ya 1 yaşında tanı konuldu. Doktorlar, Talha'nın böbrek üstü bezi kanserine yakalandığını ve acilen ya İzmir ya da Ankara'da tedavi altına alınması gerektiğini söyledi. Ankara'da tanıdıkları olmayan aile, İzmir'in yolunu tuttu. Diyarbakır'da esnaf olan baba Osman Kayış, her şeyini bırakarak ailesiyle birlikte İzmir'de kardeşinin evine yerleşti. Talha, İzmir'de Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde tedaviye alındı. Daha sonra Ege Üniversitesi Hastanesi'nde ilk ameliyatını oldu. Minik bedeni, ışın ve kemoterapi ile tanıştı. Kayış ailesi, bir yandan Talha'nın yeniden hayata tutunması için çabalarken, diğer taraftan ise hiç tanımadıkları bir şehirde, ayakta kalma telaşına düştü. Ancak baba Osman Kayış, iş bulamadı. Bu sırada Lösemili Çocuklar Vakfı (LÖSEV) ile tanışan aile, buradan farklı zamanlarda maddi destek aldı. 20 gün önce de apandisit ameliyatı geçiren minik Talha, her şeye rağmen neşesi ve enerjisiyle çevresindekileri kendine hayran bırakıyor.
'ÇOCUĞUMUZ GÜNDEN GÜNE ERİDİ'
4 yıldır tedavi gören küçük Talha, kanserin kendini yenilemesi ihtimaline karşı sık sık doktora gidiyor. Talha'nın babaannesi Güler Kayış (60), birçok zorluk yaşadıklarını, kimsenin kendilerini anlamadığını ve destek vermediğini ifade ederek, herkesin duyarlı olması gerektiğini söyledi. Güler Kayış, "Çocuğumuz gözlerimizin önünde eridi. Tedavi ona ağır geldi. Hastanelerde çok acılar, ızdıraplar yaşadık. Babası depresyona girdi. Annesinin psikolojisi bozuldu. Yapılan tedaviler sonuç verdi. Bu süreçte biz çok zor günler yaşadık. Hala da yaşıyoruz. Doktor 'Talha et yesin' diyor. Babası iş bulamıyor, burada kiracıyız. Nasıl et yedirelim? Maddi ve manevi imkanları olanların bize destek olmasını bekliyorum. Çocuğun hijyenik ortamda olması gerekiyor ama buna imkan yok. Diyarbakır'da oğlumun düzeni vardı, işi vardı. Çocuk hasta olunca ceketini aldı, Diyarbakır'dan çıktı. Biz buraya geldikten sonra Diyarbakır'da terör olayları arttı. Evimi satılığa çıkardım, kimse almadı, kiraya veriyorum, kimse istemiyor. İçimiz çok yaralı. Çok zorluklar yaşadık" dedi.
YORUMLAR