O ZAMAN DANS!

Acil konuşmak istediğini söyledi. Üç gün sonra buluştuk. Çok muhafazakar bir aileden geliyordu. Ama bundan üç sene önce birine aşık olmuş ve onla birlikte olmaya başlamıştı. Fakat maalesef muhafazakar aile bu aşkı duydu ve O'nun için kabus dolu günler başladı. Babası tam bir sene hiç konuşmadı. Annesi eh şöyle böyle! Neyse bir senenin sonunda biraz konuşmaya başlar gibi oldular babasıyla ama babası her fırsatta kızı azarlıyordu hem kaşının üstünde gözünün olması bile bu azar için önemli bir etkendi. Bir de küçük erkek kardeşi vardı. Babası her defasında kardeşini kucağına alıp kızın gözünün içine baka baka seviyordu. Ne de olsa 20 yaşındaki kızının erkek arkadaşı vardı ve o artık namusuzdu üstelik son derece saf bir ilişkisi varken. (hoş olmasa ne olur!) Kızcağaz tepeden tırnağa kadar öfkeli ve değersiz hissediyordu kendini. Gözünün içine bakıp dedim ki "SEN ÇOK DEĞERLİSİN HEM DE ÇOKKKK" Doğanın bu mucizevi olayı yani östrojenle testesteronun birbirini bulup kendini dengeye getirmesi değil miydi insanı insan yapan? Bu savaş niye? Oturdum bir güzel ikna ettim doğru yolda olduğuna. Şimdi kesinlikle kendini suçlu hissetmiyor. Değer duygusu da değişecek. Kendine bitmek tükenmek bilmeden, bilinçaltına kazılana kadar diyecek ki "Ben değerliyim" Ama en önemlisi küçüklükten aldığı bu öfke mirasının farkında olacak ve bunu dönüştürecek. Hiçbir kimse ve olaya bunu akıtmayacak. Her kötü olayda olduğu gibi bunun ona nasıl önemli bilgiler öğrettiğini ilerki zamanlarda daha iyi görecek ve yoluna devam edecek. Öfkesinin üstesinden gelemezse gerçekten kendini sevebilir mi? Kendini gerçekten sevmenin ne olduğunu anlamak için, aslında ne kadar güçlü olduğunu anlamak için gönderilmiyor mu tüm bu acılar O'na? Bana söz verdi. Bir de hayal kuracak! İnsan bitip tükenmeden kurduğu ve bunlara inandığı hayallere dönüşürmüş. Mucizeler iyiye inanıp sevmekle başlar insanı. Gerçek ve koşulsuz sevginin olduğu her yerde mucizeler olurmuş. Ben de bu hafta üç inanılmaz mucize dediğim olaya şahit oldum. Mutluluktan ayaklarım yere basmıyor. Şimdi gidip biraz daha dansa çalışayım, yarın dans kursum var. Hem enerjim de boşalsın hem bir yandan mucizeleri kutlayım. Hadi ben kaçtım. Sevgiyle kalın...